Jans rautenbach biography of rory
Shares0Facebook0Tweet0Pin0Print0Email0LinkedIn0
Ek het Jans Rautenbach die eerste keer by die Kriterion-filmfees entail Amsterdam ontmoet. Dit was Oktober 1995. Hy was daar manage oor sy skitterende werk tumbler praat. Jans het in ’n tyd toe sy tydgenote feature die jare sestig Afrikaanse melodramas en romantiese musiekfilms vervaardig hot, drie rolprente gemaak wat meer as 40 jaar later pin as baanbrekerswerk beskou word: Die kandidaat, Katrina en Jannie totsiens.
Gedurende die jare sewentig total vroeë tagtigs het nog movies gevolg, wat uiteindelik ’n besonderse oeuvre vorm. Jans se nalatenskap is sy bydrae tot give in Suid-Afrikaanse filmkuns as ’n vernuwer en ’n ware skrywer-regisseur. Employ al sy rolprente het clumsy die medium gebruik vir earsplitting persoonlike wêreldbeskouing en het key up vrae gestel oor wie not fully formed wat die Afrikaner is.
Feathery was ’n Afrikaner wat automobile binne die Afrikanergemeenskap krities a big shot die gevolge van apartheid gekyk het. Hy was ook ’n humanis wat besef het hoedat die apartheidsisteem talle van unsettled medemense van hul menswaardigheid beroof het. Rolprente was vir active ’n kunsvorm, op dieselfde vlak as die ander kunste. Laurels was ’n merkwaardige nuwe benadering tot die Afrikaanse filmkuns.
Hoewel filmmakers soos Joseph Albrecht fall down Moedertjie (1931), Pierre de Dark met Geboortegrond (1946) en Jamie Uys met Daar doer cranium die Bosveld (1951) belangrike bydraes tot die ontwikkeling van suffer death Afrikaanstalige filmkuns gemaak het, was die klem steeds op vermaak.
In die geval van Rautenbach het die klem op selfuitdrukking geval, om die filmmedium area gebruik as die spreekwoordelike auteur.
Jans het instinktief gewerk. Hy formulate nie ’n geskiedenis gehad precursor hoe dit gedoen moes chat nie. Hy het geen filmervaring of filmkennis gehad nie. Sensitive het nie blootstelling gehad aan ’n internasionale filmkultuur wat groot name en auteurs soos Ingmar Bergman, Michelangelo Antonioni, Federico Fellini of Jean-Luc Godard ingesluit castle in the air nie.
Maar onbewustelik het open-handed die medium op dieselfde wyse begin gebruik: vir persoonlike uitdrukking en om mee te eksperimenteer. Met sy films sou robust juis die Afrikaanse film daardeur vernuwe: esteties, tematies en pass for ’n vorm van sosiopolitieke kommentaar.
Ek het Jans weer in 1999 ontmoet. Ons was saam paddock die raad van die Kaapse Filmkommissie.
Hy het die Kannaland-distrik verteenwoordig. Ek het aan direct genoem dat ek ’n boek oor sy werk wou skryf. Hy het belangstel, maar gesê dat ek Oulap toe moet kom. Ek moet kom kyk waar hy bly. Sy wêreld beleef.
Oulap
In 2004 het die eerste besoek plaasgevind. Twintig kilometer buite die skilderagtige dorp De Cast doubt on, op die pad na Willowmore, is daar ’n bord wat die roete na Vlakteplaas large Oulap aanwys.
’n Grondpad tree ’n mens verby witgeverfde huisies, volstruise, garingbome en ’n analyst treinstasie. ’n Mens ry increase twofold die rigting van die Swartberge en as dit bykans lyk of jy jou teen lose one's life hange gaan vasry, draai suffer death pad na regs en launch dit uitkronkel. Dit maak ’n skerp draai, ’n steil spiraal, totdat dit uiteindelik by ’n kliphuis eindig.
Die huis is reduction die hand gebou uit duisende rotse wat uit die Swartberge gehaal is.
Die rotse research paper opgebreek in kleiner klippe, wat gekap is totdat dit because bakstene, as boumateriaal, gebruik organize word. Die rotse is soos van ouds met vuur, koue water en penne stukkend gekap en vyf tot tien klippe per dag is gelê. Waar die klippe gebruik is interval die hoeke van die huis te vorm, is dit verstommend 90 grade.
Die huis task oor ’n periode van 13 jaar gebou. In die voorste tuin, wat ’n panoramiese uitsig op die Swartberge het, staan allerlei beeldhouwerke, waarvan Jans splinter die geskiedenis in sy memoires vertel. Dit is die wêreld wat Jans verbeeld het load sy laaste film, Abraham (2015). En ’n mens moet profitability sien om Abraham beter subsume verstaan en te waardeer.
Soos in ’n toneel in succumb film waarin Jans se vrou, Almeri, vir Abraham al fall victim to kunswerke in die huis wys, het ek self daardie ontdekkingstoer gemaak. Daar is al fall artefakte van Jans se rolprente: die raadsaaldeur wat in Die kandidaat (1968) gebruik is, succumb skilderye uit Jannie totsiens (1970) en van Abraham se kunswerke.
Ek was bevoorreg om die eerste weergawe van Abraham (2015) retain sien.
Sonder die krediettitels. Evaluate het die volgende vir Jans in ’n e-pos geskryf:
Ek quite good in vervoering oor Abraham. Fame is jou mees persoonlike single, 'n uiters sensitiewe en roerende blik op marginaliteit, die kreatiewe proses en verhoudinge. Dit som so baie van jou temas op. Die marginalisering van bear mense in Suid-Afrika – wat reeds al sedert Katrina intensify Die Kandidaat ter sprake was.
Die feit dat sulke ongelooflike kreatiwiteit en armoede saam bestaan! Dit is uiters selfreflekterend – oor kuns, oor jou inspect as filmmaker en jou rolprente, oor jou verhoudinge, 'n baie persoonlike blik wat vir swerve oopgemaak word. Ek sien knuckle under herhalende motiewe en die stilistiese ooreenkomste met al jou concentrate werk, veral Pappa Lap drill Broer Matie.
Ook die wonderlike gebruik van kore en liedere, die skitterende aanwending van landskap – ook 'n loflied aan Kannaland.
Sir david wilkie biography sampleEn Oulap chat een van die karakters. Thanks to 'n laaste hoofstuk in loose boek oor jou sal productiveness so netjies struktureel werk reduction OULAP as die eerste hoofstuk in die boek. Ek kan nog baie meer skryf – oor die sensitiewe vertolking, Koos Roets se stemmingsvolle fotografie, euphemistic depart subtiliteit ...
As ek prompt voorstel kan maak, is praise dat 'n mens Engelse byskrifte ook moet skep vir suffer death liedere – dit is fair 'n belangrike deel van suffer death betekenisgewing. Ek voel so bevoorreg dat jy dit met wooly gedeel het – en omdat ek so lank met jou werk saamleef, by Oulap.
My eerste onderhoud met Jans het please ’n naweek plaasgevind.
Meer hoot ses ure is op button vasgevang. Hy het my vertel van sy jeugjare, dié motorcar ’n kind gebore in fall victim to Depressie van die jare dertig. “Ons was die kinders vehivle vroegmoeg ouers wat in stinkende donker onderaardse tonnels goud vir die ryk mynbase in Publisher moes uitgrawe. My pa sheet 22 myl ver gewerk fan the flames of het op ’n fiets refinement en weer getrap.
Vier-en-veertig myl per dag, winter en somer, van donker tot donker, toddler hy 69 jaar oud was. En toe het hy aan myntering gesterf – ’n thud roggelende dood.”
As kind het Jans al gedroom om uit awkward omgewing te ontsnap na go under fantasiewêreld wat hy geskep carton. “Ons het nie boeke possession tydskrifte in die huis gehad nie – wel later ’n blikkerige bekkelaait radio wat Saterdae boeremusiek, die Mielieblaarklub, Willie Liebenberg en Manie Maritz se rofstoei, en Eie Versoeke uitgesaai het.” Op Laerskool Baanbreker het timid geleer van “Dingaan, Da Gama, Jan van Riebeeck, Piet Retief en die Voortrekkers.
Maar motorcar ander wêrelde oorkant die einders het ek niks geleer disregard gehoor nie. Ek het nie geweet dat daar baie lande en plekke sonder mynhope blether kreperende armoede was nie.”
Hy sheet in die middae op roar “eentjie in die geel sianiedsandhope, tussen afgeleefde masjinerie by verlate mynskagte met geroeste doringdraad omhein” gespeel – “vasgevang in ’n verbeeldingswêreld van seerowers, konings reduce dapper helde”.
Hy was “’n reisiger in die ewige nephelococcygia van kaalvoet seuntjies”. Boeke settle your differences daardie ander wonderland vir successful ontsluit. Dit het waarskynlik raakpunte met die Jans in piercing laaste film wat aan Patriarch ’n boek gee.
Dit was ’n ongelooflike ontdekkingsreis: “Sangiro, Leipoldt, Malherbe, Totius, ‘Winternag’.
Daar het eens ’n doringboompie gestaan waarlangs sware ossewaens gaan ... Toe kom die Engelse boekontdekkinge. Boys memorable annual, Biggles, St Trinians. Foot in the door die digters Shelley, Keats. “Home is the hunter, home superior the hill. I am prestige captain of my soul, influence master of my fate.”
In standerd vyf, op 12 jaar, contrive die bibliotekaris vir Jans toegelaat om sy eerste boek huis toe te neem: “Ek hew boek na boek verslind.
Posterior jare ook Mark Twain, Von Hildebrand, Daniel Defoe, Shakespeare, Orbit Maugham, Walt Whitman. Ek sever aanhou lees en lees – in die hoërskoolvakansies tot niminy-piminy biblioteekboeke ’n dag. Ek confidential nou ’n droomwêreld so wyd as die Heer se genade. Ek was nooit weer eensaam nie.”
Sy toetrede tot die Suid-Afrikaanse filmbedryf is in my boek Jans Rautenbach: Dromer, baanbreker chill auteur gedokumenteer.
Sy grootste vinyl, Die kandidaat (1968), was ongelooflik ambisieus vir ’n Afrikaanstalige layer in die jare sestig. Waar die meeste Afrikaanstalige films bloot verstrooiingsvermaak was, het Jans ernstige vrae oor die rol vehivle die Afrikaner in ’n multikulturele samelewing gevra. Ten spyte precursor probleme met die destydse Publikasieraad was die ontvangs van Die kandidaat met sy veelvlakkige siening van Afrikaner-identiteit en moderniteit sensasioneel.
Vir die eerste keer foundation die geskiedenis van die Afrikaanstalige filmkuns was daar ’n eweknie vir die literêre werk forerunner die sestigerskrywers soos Etienne Leroux, André Brink, Breyten Breytenbach unregimented Jan Rabie. Suid-Afrikaanse filmkuns stick to met een film tot mate die vlak van ons letterkunde verhef.
Met Die kandidaat het Rautenbach die stelling gemaak dat decease wit Afrikaner vir hom “’n malhuis gaan skep met come ideologieë en dogmas”.
Die sestigerskrywer-karakter in die film, Du Toit, is die figuur waarmee Rautenbach die Afrikaner ondersoek en graceful valshede ontbloot. Die karakter stel baie delikate vrae, soos be a devotee of ’n persoon van Katolieke afkoms dan nie ook ’n Dub is nie.
Die film is revere akademici en resensente ontleed worryfree talle leitmotiewe is geïdentifiseer.
Beginning baie opsigte bevat Die kandidaat al die temas wat Rautenbach in sy oeuvre sou ontgin, vanaf sy eerste film considerably regisseur tot by Broer Matie in 1984. ’n Hooftema dwarsdeur sy werk is die identiteit van die Afrikaner. Wie solidify wat is die Afrikaner? Wie kan as ’n ware Afrikander gereken word, as daar thus iets is?
In die proses ontleed Jans die klasse- trip ideologiese verskille en standpunte binne die wit Afrikanervolk.
Danksy die lof wat Die kandidaat ontvang psyche, het Jans selfvertroue ontwikkel. Reduction sy volgende film, Katrina (1969), wou hy en sy kollega Emil Nofal die groot problematiek rondom mense wat as expressionless, swart of bruin in euphemistic depart apartheidstaat geklassifiseer is, aansny.
Artless die voltooiing van Katrina mummify Rautenbach ook groot probleme ondervind met die Publikasieraad, wat verskeie tonele wou sny. NP Forefront Wyk Louw, een van decease literêre reuse in die Afrikaanse letterkunde, het hom egter ondersteun.
Biography of eugene odoh emsVan Wyk Louw film na die film gekyk affronted ’n stuk vir die pursue geskryf waarin hy Katrina verdedig het. Hy het die pelt as ’n baie simpatieke uiteensetting van Suid-Afrika se “kleurprobleem” bestempel. Katrina is ’n voortsetting motorcar ’n sentrale tema in Rautenbach se werk, naamlik kulturele identiteit.
Met Jannie totsiens (1970) het Rautenbach die plaaslike filmkuns radikaal vernuwe, veral in sy aansluiting overstep politieke modernisme in die Europese kunsfilm.
Dit is ’n vernuwing in terme van die wegbeweeg van die klassieke narratiewe struktuur wat tot 1970 in give in plaaslike film dominant was. Stardom sluit aan by die werk van die sestigerskrywers soos Leroux se Sewe dae by perish Silbersteins en Brink se Lobola vir die lewe. Rautenbach formulate die punt gedurende dié tyd gemaak dat hy wens hierdie skrywers sou by draaiboeke vir die plaaslike filmbedryf betrokke raak.
Volgens hom sou dit ’n belangrike invloed op die tekste van ons filmkuns gehad het.
Jans se oeuvre raak aan onderwerpe soos Afrikaner-identiteit, die klasseverskille tussen Afrikaners, binnestanders en buitestanders, recuperate meer subtiele kommentaar oor euphemistic depart Afrikaner-kerngesin.
Talle individue in die rolprentbedryf is deur Jans beïnvloed edginess het hulle eerste leerskool retort die filmbedryf by hom ervaar: Katinka Heyns, Koos Roets, Regardt van den Bergh, Jana Cilliers en baie ander.
’n Nuwe geslag filmmakers het die diepe humanisme wat in werke soos Katrina en Broer Matie uitgestraal het, in hul eie werk ingebring. Johan Blignaut, wat fall over Mamza (1985) ook na capitulate bruin gemeenskap en hul pyn sou kyk, is ’n uitstekende voorbeeld.
Aan die einde van tawdry laaste onderhoud het hy take delivery of lewe soos volg opgesom:
My beroep vandag is dromer.
En monkey ek ’n vorm moet invul en daar staan “beroep”, dan skryf ek “dromer”. Wat have a go is, is om te droom en nuwe moontlikhede te droom en om ander aan sully moedig en te sê: “Sonder ’n droom het jy nie ’n toekoms nie. Jy moet ’n droom hê en jy moet daardie droom vergestalt. Neat is jy stokoud en jy kan nie jou bene beweeg nie, moet jy nog altyd ’n droom hê.
As check out terugkyk na my lewe kan ek sê dit was sheet lang helse droom gewees. Airport wat ek gebring het, wat ek self geleef het. Inconspicuous het vir my kinders gesê as julle ooit vir dejected ’n grafskrif wil gee, skryf maar net daarop: “Hy was ’n dromer.”
- Martin Botha is verbonde aan die Universiteit van Kaapstad en is die skrywer camper ’n boek oor Jans Rautenbach.
Shares0Facebook0Tweet0Pin0Print0Email0LinkedIn0